Rosalie
Ik wil jullie graag meenemen naar mijn kinderjaren, ik was tien jaar oud en zat in de vijfde klas, de zomervakantie was weer voorbij en de eerste schooldag was aangebroken. Mijn moeder zat altijd achter de naaimachine en had speciaal voor mij, voor deze dag nieuwe kleren gemaakt. Van fuchsia roze stof had ze een ophaalrok en een schattig kort bloesje genaaid, helemaal modern in die tijd en ik was in mijn nopjes met zulke mooie kleren.
Zoals iedereen vond ik de eerste schooldag met een nieuwe meester best spannend. De tafels waren in een U-vorm opgesteld en ik weet nog precies dat ik aan de derde tafel vanaf de kant zat.
Er werd een rondje gemaakt over wat iedereen in de vakantie gedaan had en toen ik aan de beurt was zei de meester: “Mooie rok maar dat bloesje is te kort want je hele vetwinkel rolt eruit”. Dat was het begin van een schooljaar waarin ik continu geconfronteerd werd met mijn uiterlijk en mijn motorisch onvermogen. Achteraf is dat ook het jaar geweest waarin mijn relatie met eten en bewegen enorm is verstoord.
Vanaf die tijd stond mijn leven in het teken van diëten. Vaak met het resultaat dat mijn eetgewoontes steeds ongezonder werden. Ook bewegen zat er niet in want “Ik kan dat toch niet”.
Uiteindelijk ben ik in 2008 geopereerd en kreeg ik een maagband, maar ook dit gaf niet het gewenste resultaat. Ik hield mezelf daarom maar voor dat ik nou eenmaal zo was en dat anderen op moesten houden met zeuren. Ik was gelukkig, dacht ik….
In januari van 2020 zat ik bij de kapper. De kapster vertelde mij over Fit voor leven en door haar enthousiaste verhaal heb ik me gelijk aangemeld, zonder na te denken. De maandag erop logde ik in bij MetOmdat® en dacht bij mezelf: “Wat doe ik hier????” Als opdracht moesten we wegen en meten. Ik moest op de weegschaal, mijn grootste vijand! Naast de informatie van Chantal, kun je ook online sporten met Robert.
De donderdag erop logde ik, met lood in mijn schoenen, toch weer in. Ik kreeg opnieuw informatie van Chantal en ik ging wederom sporten. Ik merkte aan mezelf dat ik het toch wel leuk vond en dat ik me vooral veilig voelde, veilig om te zijn wie ik ben, ook met het sporten en daardoor werd het leuk! De motivatie was geboren.
In tegenstelling tot wat ik altijd hoorde en deed, minder eten, anders eten, bepaalde dingen niet mogen eten, kregen we nu informatie over gezonde voeding en wat voeding doet met je lijf. Dit werkte voor mij. Ik maakte steeds vaker een gezonde keuze en merkte dat ik me fysiek beter ging voelen. En ja, zelfs het sporten was leuk omdat ik daarin ook echt vooruitgang boekte. Ik ging steeds vaker uit mezelf bewegen, wandelen of een extra uurtje sporten.
Ik bleef lid en voelde me na acht weken een stuk fitter en zelfverzekerder. Ik was de nodige kilo’s kwijt maar mijn lichaam was ook enorm veranderd. Zo was mijn huid veel zachter en ik haarde veel minder uit. Ook heeft deze nieuwe leefstijl invloed op mijn hormonale ongemakken, deze zijn nu veel minder heftig.
Ik ben nu een jaar verder en sport nog steeds. Daarnaast eet ik veel gezonder. Tuurlijk heb ik mijn momenten dat ik die zak chips of dat stuk gebak niet kan weerstaan, maar, nu mag ik dit ook van mezelf en geniet ik ervan. Het heeft geen consequenties voor wat ik verder die dag of week eet. Ik pak gewoon de draad weer op en kies steeds vaker voor een gezonde snack.
Vaak denk ik nog eens aan dat meisje in haar fuchsia roze rok en bloesje. Zij had dit niet verdiend. Ooit, als ik de meester nog eens tref, dan zal ik hem confronteren met zijn gedrag. Maar nu wel als zelfverzekerde, stevige en gezonde vrouw.